Bardzo jestem zainteresowana Sroczką i stąd ta moja niecierpliwość
. Ja wiedziałam o SPK od dawna, nie raz przegladałam ogłoszenia i płakałam czytając jaki los spotkał te bezbronne stworzonka... Jak bym spotkała tych co wyrządzają krzywde zwierzętom to
Ale jak myślałam ostatnio, że miałabym wybrać jednego króliczka z tak wielu potrzebujących to stwierdzłam że znowu bedzie mi serce pękać (ja strasznie jestem wrażliwa na krzywde zwierząt). Więc umwiłam się z moim chłopakiem, że wypełnie formularz ale to on wybierze dla mnie uszatego przyjaciela (zresztą tak jak poprzednio). No ale nie wytrzymałam, w sobotę weszłam na adopcje i jak zobaczyłam Sroczkę to się popłakałam i wiedziałam że to ona
stąd moja determiacja
Jeśli chodzi o postępowanie z uparciuchem to daję słowo, mam wprawę - moja Kokos oj miała charakterek!
Mizianie i głaskanie było możliwe tylko wtedy, kiedy ona miała na to chęć, na ręce umiałam brać tylko ja bo inni domownicy się bali, mowy nie było o siedzeniu na kolanach czy żeby położyła się obok mnie, nie akceptowała obcych, w szczególności dzieci
. Ale była całuśna strasznie - uwielbiała lizać po twarzy (oczywiście tylko wybrańców) i mogła to robić godzinami (chrumkała kiedy się np lekko poruszylam). Ciężko mi bez niej...
Wracając do tematu - będziemy powolutku przełamywać lód. Będzie miała spokój bo w domu nie mam zadnych dzieci. Nie będzie zamykana w klatce ale z nocnymi pieszczotami bedzie musiała czekać do rana bo ja sie wycwaniłam i śpie w drugim pokoju;) Mój poprzedni króliczek skakał mi po głowie (da sie przeżyć) ale też lubiła nabobczyć i nasikać na pościel (nie da sie przeżyć) więc sie wyprowadzilam od niej
![:]](http://40.118.40.168/Smileys/default/icon_krzywy.gif "icon_krzywy")
Dziękuję za maila, napewno będę się odzywać bo będzie dużo do ustalenia. Ale teraz najważniesze formalności, za które jutro się wezmę. Pozdrawiam serdecznie
